25/5/12

A la vida tot te un preu i d'una manera o altra l'acabem pagant.


EINES PER A LA VIDA
Reflexions del Camí de la Vida
(Versión en castellano al final)

A la vida no hi venim amb manual d'instruccions i el bagatge que ens aporten els nostres antecessors és més un entrebanc que una ajuda per que està format per quantitat de prejudicis i una gran desinformació (caldria dir enganys).

L'ésser humà està molt ben dotat però porta incorporat un mecanisme bastant pervers: LA POR. Un mecanisme bastant pervers per que si bé ens estalvia de caure en temeritats i ens posa en guàrdia enfront del desconegut també fa que ens apartem de qualsevol canvi o novetat. Ens fa témer tot allò que no coneixem, tot allò diferent a un mateix.
Pel que fa a l'equipament del que disposem, destacarem alguna de les eines principals:
  • El Lliure arbitri: la capacitat de DECIDIR el que volem
  • La Creativitat: la capacitat de FER el que volem.
  • La Compassió: la capacitat d'ESTIMAR i sentir-nos units a tot.
Amb aquestes tres eines podem anar tant lluny com vulguem. De l'ús que en fem en resultarà una vida més buida o més plena.


Així doncs, quan una cosa ens agrada i decidim fer-la o gaudir-ne, ens sentim exultants!
Quan la rutina ens adorm i ens plantegem nous horitzons, ens sentim vius!
Quan deixem aflorar la tendresa, l'admiració, la comprensió, ens sentim en pau i feliços!

A la vida tot demana la nostra atenció. Cada pas que donem ens suposa una tria i cadascú ha de decidir cap on es decanta per que tot ens és possible però quan prenem una decisió és per a fer una cosa i deixar-ne una altra de banda.

No es pot servir a dos senyors. Sempre hem d'escollir i això no ho tenim gens clar. Volem estar bé amb tothom, volem fer-ho tot, volem ser a tot arreu, i fem veritables malabarismes per aconseguir-ho. La mala notícia és que això és quelcom inassolible.
Podríem recordar allò de "qui fa moltes coses no en fa cap de bé"

Per a dur una vida equilibrada i en pau ens cal aprendre a dir que NO molt sovint. Tan als altres com a nosaltres mateixos. La recepta és ésser sincers i cada vegada que calgui preguntar-nos: Ho vull fer realment això? i actuar en conseqüència …i amabilitat. Un NO a temps estalvia molts malestars futurs.

A la vida tot te un preu i d'una manera o altra l'acabem pagant. Tot el que ens passa és responsabilitat nostra, no li podem donar la culpa a ningú més. Per tant, abans de prendre una decisió, pensem sempre primer quina és per nosaltres la persona més important a la nostra vida…




Joan Martí



_____________________________________________________________

HERRAMIENTAS PARA LA VIDA

A la vida no venimos con manual de instrucciones y el bagaje que nos aportan nuestros antecesores es más un obstáculo que una ayuda porque está formado por gran cantidad de prejuicios y una gran desinformación (habría que decir engaños).

El ser humano está muy bien dotado pero lleva incorporado un mecanismo bastante perverso: EL MIEDO. Un mecanismo bastante perverso porque si bien nos ahorra caer en temeridad y nos pone en guardia ante lo desconocido también nos aparta de cualquier cambio o novedad. Nos hace temer todo aquello que no conocemos, todo lo diferente a uno mismo.

Hablando del equipamiento del que disponemos, destacaremos alguna de las herramientas principales:
  • El Libre albedrío, la capacidad de DECIDIR lo que queremos
  • La Creatividad, la capacidad de HACER lo que queremos
  • La Compasión, la capacidad de AMAR y sentirnos unidos a todo
Con estas tres herramientas podemos ir tan lejos como queramos. Del uso que hagamos de ellas resultará una vida más vacía o más llena.
Así pues, cuando una cosa nos gusta y decidimos hacerla o disfrutar de ella, nos sentimos exultantes. Cuando la rutina nos adormece y nos planteamos nuevos horizontes, nos sentimos vivos! Cuando dejamos aflorar la ternura o la comprensión, nos sentimos en paz y felices!

En la vida todo pide nuestra atención. Cada paso que damos supone una elección y cada uno debe decidir hacia donde se inclina porque todo nos es posible, pero, cuando tomamos una decisión es para hacer una cosa y dejar otra de lado.
No se puede servir a dos señores. Siempre hemos de escoger y esto no lo tenemos nada claro. Queremos estar bien con todo el mundo; queremos hacerlo todo; queremos estar en todas partes… y hacemos verdaderos malabarismos para conseguirlo. La mala noticia es que esto es algo inalcanzable. Podríamos recordar aquello de "quien hace muchas cosas no hace ninguna bien".

Para llevar una vida equilibrada y en paz hemos de aprender a decir NO muy a menudo. Tanto a los demás como a nosotros mismos. La receta es ser sinceros y cada vez que sea necesario preguntarnos: Lo quiero hacer realmente esto? Y actuar en consecuencia… y amabilidad. Un NO a tiempo ahorra muchos malestares futuros.

En la vida todo tiene su precio y de una manera o de otra lo acabamos pagando. Todo lo que nos pasa es responsabilidad nuestra, no le podemos achacar la culpa a nadie más. Por tanto, antes de tomar una decisión, pensemos siempre primero cual es para nosotros la persona más importante en nuestra vida…

Joan Martí

No hay comentarios: